Ey Nazenin, ey Maşuk, ey karanlığı aydınlatan Nur, ey çöllerin susuzluğunu gideren Katre, ey Efendim. Bülbüller seni gördüğü o günden beri güllere şarkılar söylemez oldu. Bütün sözler sana, bütün besteler sana, her şey sana. Bir canım var, oda, oda sana.
İbrahim Meriç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder